Ik schrijf al sinds ik kan schrijven. Op de lagere school wilde ik Anne Frank worden; vanwege dat dagboek. Schrijven is voor mij als ademenen. Het is iets wat ik moet doen. Te lang zonder betekent een ernstig gebrek aan zuurstof. Dan verstik ik. Als ik niet schrijf, lees ik. Lezen is als voedsel voor de geest en het is het fijnste wat er is; je kunt zo ver weg gaan als je wilt, net zo dapper, meedogenloos of eenzaam zijn als maar kan. Duizendmaal sterven, iemand anders zijn en nieuwe werelden ontdekken, andere denkbeelden ervaren zonder ooit je huis te hoeven verlaten. Schrijven betekent leven. Lezen betekent voedsel.