Ik zit in mijn oversized, blauwe Guns ’n Roses ruitjesbloes in de koeienhouding op de yogomat. Zo maar op een vlagerige dinsdagochtend. Ik ben ‘blessed’ dat ik hier mag zijn, voor de lol, dat dat kan. (dankbaar met een blozende smiley) En ik ben vooral ‘blessed’ omdat mijn knieschijven niet tegen het plafond aanklappen en dat ik nog steeds de bloedtoevoer naar mijn linkerhersenhelft niet heb afgekneld. Soms kun je ‘blessed’ zijn met dingen die je niet hebt.
Maar hoe serieus is dit nou eigenlijk; een beetje in een knoop moeilijk liggen doen? En dan zit ik nog niet eens met m’n spoiled ass in een luxe-oord op Bali op een All Inclusive Yoga-retraite. Dát zou pas ‘blessed’ zijn…
Gisteren sprak ik nog met een dame van vierendertig met twee kinderen en een kunstbeen. Haar echte been is er vijftien jaar geleden afgehakt tijdens een akkefietje in Sierra Leone. Ze was de enige overlevende van haar gezin. Toen de stomp niet meer bloedde, is ze met haar tante naar Nederland gekomen en ze kon hier blijven.
Hoe ‘blessed’ is dat eigenlijk?
Ze wil eigenlijk wel graag aan het werk maar de nachtmerries houden haar nog steeds wakker. In haar hoofd word er nog steeds gehakt. Ik kan mij werkelijk niet voorstellen hoe dat moet zijn. Soms ben je ‘blessed’ door je eigen onwetendheid.
Gelukkig krijgt ze dan wel weer een uitkering zodat zij, en haar twee kinderen, in ieder geval een pietsie rond kunnen komen. Ook best ‘blessed’ zou je denken.
Mijn dochter van zes zou mij graag in willen ruilen als ik eens een keer ‘nee’ zeg terwijl zij ‘ja’ wil. Dan gaat ze woest met haar rug naar mij toe staan, steekt schouders en onderlip omhoog en naar voren. “Ik wil een andere mama!” gilt ze, “ik vind je stom! Jij moet maar uit huis en ergens anders gaan wonen.”
Ach mijn lieve kind, soms ben je ‘blessed’ zonder dat je het weet.
Op Facebook lees ik dat ze heel ‘blessed’ is omdat ze met haar taupekleurige hond op Bali een geweldig vegetarisch-biologische Yoga-retraite aan het houden is. Met elke dag een orchidee in heur haren en een zensteen voor de hond. She’s so blessed, zegt ze.
Ik weet dat haar man net bij haar weg is en Bali was nog nooit zo eenzaam en kil.
Die van mij komt net binnen. Hij kijkt alsof hij zojuist de loterij heeft gewonnen.
“Ik zie jou,” zegt hij.
#Blessed!
Column Het Zoet 2016
