17. jul, 2012
“Whooeeii!! Al 97 volgers! Nog drie te gaan! Zou ik dit jaar de honderd nog halen?”
“#pijninmijnkop@Utterloo.nl Heb nog steeds pijn…dan toch maar aspirientje nemen…14.31”
“funkygranny@een logé en een vis blijven drie dagen fris”
“Piet stuurt je een uitnodiging om lid te worden van de kerstboomagenda ftm 12.9, please reply”
Want, lieve mensen, uiteindelijk blijken we nu dan toch allemaal sekteleiders te zijn van onze eigen, hoogst persoonlijke religie. Met de regelmaat van de klok, de dag, de maand of de minuut slingeren we vrolijk onze diepste gedachten, uiterste wijsheden en selectieve verontwaardigingen rücksichtlos de digitale ruimte in. Hopend dat de weerklank van de boodschap in no-time het aantal volgers mag verdubbelen.
We komen er ook niet onderuit.
Je hebt tegenwoordig geen enkel excuus meer om níet mee te doen. Ten eerste is alles voorradig en voorhanden en ten tweede kun je ook alles leren. Weet je niet wat je moet roepen? Volg een cursus; “Tweetgebruik voor display-angstigen; hoe wij u in drie simpele stappen laten zien wat u wél wilt twitteren”.
Weet je niet hoe je laptop werkt? Koop een I-Phone…of iets dat erop lijkt en download effe ’n appje “handig installeren van je fulltime tweetersense” Kun je niet kiezen tussen Iface, Booklink, MyTweet of hang je nog (sóó 2008!) in Hyves; no problemo. Je kunt alles aan elkaar en met elkaar linken en verbinden en in je voorhoofd pluggen en dan ben je de hele dag #online en in touch met your 24.5667,9 best friends; global!
Ik vind het te gek gaaf.
Sta je op een feestje een leuk gesprek te voeren, moet er ineens even “geëxcuseerd” worden.
“Hier,” zegt mn gesprekspartner, en douwt zn glas wijn in mijn hand, “hou effe vast, komt net een akelig belangrijke tweet over Melanie Schultz binnen…oh, en ik zie dat Johan net smst…momentje”
Het gaat met de snelheid van het licht over de digitale snelwegen. Daar is nooit file, geen luchtvervuiling en niemand heeft last van het lawaai. Daar kan ze nog eens een puntje aan zuigen met haar beroerde 130 km per uur. Bovendien…snelwegen zoals wij die tot nu toe kennen in onze hard-reality zijn straks sóó 2011!
Want wij gaan beginnen met Het Nieuwe Werken. Vanuit huis, in het park of in het #Shared-Work-Space-Building loggen we in, zetten de webcam aan en verbinden ons heel soepeltjes met de rest van de wereld. We hoeven helemaal niet meer in de auto, we hoeven niet meer naar de stad of naar een kroeg, geen boodschappen meer te doen; we doen aan online clubbin, bestellen middels de Appie-app onze boerenkool en houden callmeetings met de klanten aan de andere kant van de wereld.
En wat we nog niet hebben, printen we gewoon uit op de 3D printer; kan de postbode ook thuis blijven.
Over vijf jaar beseffen we eindelijk ook dat onderwijs gericht moet zijn op de individuele behoefte van het kind en krijgen ze les via het whitescreen in de minor-conference-room @home. Als je zo lesgeeft, is het inloggen op je mainstream van veertig leerlingen uit verschillende delen van .NL geen enkel probleem.
Het gaat komen. Ik weet het zeker.
Het is ook niet voor niets dat steeds meer organisaties (met doelgroep: jongeren) overschakelen op digitaal begeleiden, coachen en ondersteunen. Standaard smssen “Waar blijf je? Je bent 10 min te laat” worden gekoppeld aan het cliëntvolgsysteem en de agenda van outlook. Dat is pas smartphone!
Je kunt er zelfs gedragsprofielen inhangen zodat je precies weet naar welke gast je wat moet twitteren, smssen of facebooken en wanneer.
Ping! rond koffietijd.
“Oh, wacht effe, mijn coach is online…of ik al geblowd heb vandaag…”
Of:
tweet-tweet rond lunchtijd.
“Chantal, alles goed? Je wordt erg gemist door je vrienden van het #opvanghuis@downtown//retweet asap.”
En de straathoekwerker is straks een fossiel en totally obsolete want de gemiddelde hangjongere zwerft vrolijk over zijn aai-pad voor een meet and greet op één of ander virtueel veld op het zoveelste level in de zoveelste realiteit. Zit ‘ie ondertussen mooi thuis bij z’n moeder op de bank.
Buiten wordt het heerlijk rustig.
De vogels fluiten er lustig op los en de niet uitgestorven Leeuwerik laat zich dartelend achterna zitten door een Kopgans die nog niet afgeschoten is. Ze drentelen over de A30 en nemen de ring bij Utrecht in beslag. In de berm gaan boterbloemen groeien en zorgen de bijen voor de juiste bestuiving; gebruik makend van een liefelijk windje in plaats van uit elkaar getrokken te worden door de slipstream van een 130 rijdende malloot.
Het leven is mooi!
Op de begrafenis van Jan hangt de pastoor zijn soutane en de webcam recht en schraapt zijn keel. Er is niemand aanwezig en je zou denken dat dit wel een triest einde moet zijn. Maar Jan is allesbehalve alleen. In en op de kist zijn nanocamera’s aangebracht en zijn 24.5667,9 beste vrienden die online meekijken vanuit alle hoeken van de wereld begeleiden hem tot aan het uiterste einde. Later vandaag zal er een inmemoriamtweet worden rondgetwitterd, daarvoor is op een Linked-In een berichtje geplaatst.
Er hipt een konijn over het gras en in de verte loeit een koe. Het is nog nooit zo vredig geweest….
#(-;@peacefulmind.nl
