Ik las ooit ergens een artikel dat ging over het ervaren van een vakantiegevoel. Het blijkt dat je dagelijkse bezigheden nooit echt veranderen als je op vakantie bent; je vakantie is vaak niets anders dan de voortzetting van je dagelijkse leven maar dan in een andere omgeving.
Boodschappen doen, afwassen, eten koken, de was doen en een boek lezen is al een avontuur op zichzelf zodra je dat in een voor jou andere omgeving gaat doen. Heb je thuis een whirlpool in je Ikeakeuken? Op camping Boslust in de Kop van Noord Holland sta je gebroederlijk met nog tien andere blije kampeerders onder een zwaklauw straaltje water de spaghettiresten uit je plastic afwasbak te schrapen. Afwassen was nog nooit zo avontuurlijk! Liet je altijd al je nagels doen bij Moniek’s Harsfabriek aan het dorpsplein met uitzicht op de Coöp? Nu laat je ze in Cannes doen, bij Fréderique van Studio Ongulaire met uitzicht op de Middellandse Zee en een rondflanerende mooi-boy. Het voelt net als in de film!
Koken op een vijfpits gasfornuis thuis is niets boven het in elkaar draaien van een gazpacho in de hippe keuken van je Italiaanse Agriculture; hij smaakt écht anders dan thuis. En je ontdekt weer een heel nieuwe kant aan je kinderen wanneer ze zich stierlijk vervelen in de wifiloze maar pittoreske B&B in de Schotse Hooglanden tijdens de regenweken; ze blijken echte doorzetters en volhouders te zijn!
Wij gaan helemaal nergens heen, dit jaar. En dat baarde mij wel een beetje zorgen: krijg ik wel een vakantiegevoel in mijn eigen huis? Kom ik wel tot rust? Ga ik de zon niet heel erg missen? En het buitenleven?
Maar het valt reuze mee. En eigenlijk is het behoorlijk relaxt. Ik ervaar ons leven nu zonder de tijdsdruk die er normaal op ligt. De afwas wordt een zen-dingetje; elke kopje en bordje gaat bewust door het fijne sop en wordt met kalme aandacht afgedroogd en met zorg op de eigen plek geplaatst in plaats van “effe snel de afwas doen en de boel aan kant pleuren want de kinderen moeten zo naar bed en ik moet nog een rapport afmaken en de broodtrommels nog klaar zetten en mijn vriendin nog bellen omdat ze jarig is en morgen moet de poes naar buiten en de grijze bak voor tien uur binnen en iemand moet de gang nog witten en waar is nou toch weer die sporttas met die kortingsbon voor de tandarts en heeft iemand er nog aan gedacht om langs oma te gaan en nu is het al half elf en ik moet naar bed maar de was zit nog zeiknat in de trommel en ohja die traktatie nog en wat eten we morgen…”
De poes moet inderdaad nog even naar de dierenarts maar die is nu met vakantie. Net zoals de tandarts trouwens. In de winkels is het heerlijk rustig: iedereen is weg. De stad ligt er vredig en kalm bij en er zijn nergens files te bekennen. We kunnen spontaan een restaurantje binnenvallen en zo maar naar de film gaan en het voelt alsof we vips zijn. En we fietsen met de wind en de zon en het groene gras langs de soepel voortstromende rivier en zwaaien naar de koeien en de paarden en we fietsen praktisch alleen. En op zondagmiddag liggen we languit op de bank te lezen en scrabble te spelen en Netflix te kijken en eten we als we honger hebben want niemand hoeft morgen om acht uur op een vergadering te zijn. De pizza wordt nu wel gewoon binnen een half uur bezorgd.
Het is een andere wereld en een ander leven als iedereen weg is.
Het lijkt wel alsof we met vakantie zijn!
Column Zomerboek For Your Succes Only 2017
