Plukjes uit mijn dag. Of de dag van iemand anders waar ik toevalligerwijs even onderdeel van uit mocht maken. Al was het maar in de beschouwende rol. En tsja, dan nog: niemand van ons is ooit werkelijk toeschouwer, nietwaar? Alleen al onze aanwezigheid beïnvloedt de gebeurtenis.
We maken allemaal onderdeel uit van dezelfde wereld en toch leven we vaak in onze eigen werkelijkheid. Gescheiden van elkaar door waarden, normen, (voor)oordelen, onwetendheid en vooringenomenheid. Wat ik zie bij iemand anders, kan een heel andere betekenis hebben. Maar de door mij gegeven betekenis aan het gedrag is net zo waar als de bedoeling van de ander. Dat maakt het zo interessant en wonderlijk: hoe kan er dan één werkelijkheid zijn?
