In 2007 kreeg ik te horen dat mijn zesjarige zoon Autisme en ADHD gecombineerde type heeft. De psychiater zei dat we de jackpot hadden gewonnen. We hadden een jaar op haar gewacht en ik had nog nooit een jackpot gewonnen; het was overweldigend.
Vanaf dat moment zijn mijn zoon en ik een reis gaan maken. Niet alleen door het landschap dat opvoeden en opgroeien heet maar ook door de terra incognita van het autistisch spectrum. Het is een eindeloze reis; in meerder opzichten.
We hebben geleerd dat de kaart niet het gebied is, dat we kunnen vertrouwen op ons eigen kompas.
Dat we best konden verdwalen zolang we elkaar maar niet uit het oog verloren, en dat de mooiste uitzichten de prachtigste inzichten opleverden. Maar ook dat de samenleving een onherbergzaam en grillig gebied is. Waar vijandigheid in een ogenschijnlijke beschutting schuilt en onverwachte geborgenheid te vinden tussen de meest kille rotsen. Soms is niets wat het lijkt en toch is alles wat het nu eenmaal is. We weten het gewoon niet totdat we het ontdekken.
In Klaske’s Kolommen schrijf ik over mijn leven als moeder van Casper en wat hij mij geleerd heeft. Ik denk nog steeds dat je jezelf als opvoeder sneller moet en gaat ontwikkelen wanneer je een kind hebt dat een bijzonder appèl op je doet. Je wordt nog sterker geconfronteerd met het gegeven dat er een specifieke gebruiksaanwijzing is, je loopt harder tegen jezelf aan omdat je je elke dag opnieuw moet afvragen: “Waar begint de stoornis en waar eindigt mijn kind? En waar sta ik dan? Met al mijn waarden, verwachtingen en normen?”
Om goed aan te kunnen sluiten, moest ik leren wie ik zelf was. Wie ik bèn.
Het leven met mijn zoon heeft mij veel opgeleverd; niet alleen als moeder maar ook in mijn professionele rol en niet in de laatste plaats als mens. De zon biedt warmte maar kan ook verschroeien net zoals de regen koud kan zijn en ook je dorst lest. Het hangt er van af wat je wilt zien maar meer nog wat je kúnt zien en hoe je daarmee om kunt gaan. Wat bruikbaar is en wat werkt voor jou; zonnebrandcrème, een parasol? Of gewoon een andere route?
De reis is nog niet voorbij. We gaan nog veel zien, meemaken en beleven. En het zal de reis van mijn leven zijn.
Though we travel the world over to find the beautiful,
we must carry it with us or we find it not
– Ralph Waldo Emerson –
